Daily Archives 18 lipca 2017

Zasięg społecznego zjawiska onanizmu

Dla wychowania seksualnego ważniejsze byłoby od samego ustalenia zasięgu społecznego zjawiska onanizmu zbadanie skutków uprawiania onanizmu i opieranie na naprawdę naukowej podstawie stosunku pedagogiki do tego zjawiska. Stosunek pedagogów do problemu onanizmu w ostatnich 50 latach kształtował się od pozycji traktowania go jako największego zła wychowawczego do uznawania go za zjawisko neutralne, fizjologiczne (w krajach skandynawskich – przez niektórych badaczy -. wręcz za zjawisko pozytywne, zasługujące na upowszechnianie, zwłaszcza wśród kobiet, którym ułatwia osiąganie orgazmu we współżyciu z partnerem). Cytowany wcześniej ksiądz Bolesław Żychliński (1917, s. 197) bez ogródek pisał: „Grzech tajemny jest największym nieszczęściem, jakie może spotkać dziecko, poniewraż w skutkach swych mści się na nim straszliwiej od wszystkich innych grzechów i na duszy, i na ciele”. W dalszym ciągu duchowny pedagog wylicza rzekomo nieomylne „znaki” onanizmu, klasyfikuje je na „znaki na ciele” i „znaki na duszy”. Wyliczmy w skrócie te „nieomylne znaki” najcięższego grzechu, bowiem zestaw, w jakim je ksiądz Żychliński podaje, jest kompletny i występuje w pracach wszystkich dawniejszych pedagogów zajmujących się tym zagadnieniem. Znaki na ciele: „1) Powolne, coraz większe osłabienie całego organizmu. 2) Ślinienie się i zgrzytanie zębami we śnie. Nie jest to stały, regularny skutek tego grzechu, tylko częsty. 3) Dziwna w młodym wieku ociężałość, podpadające lenistwo, wstręt do wszelkiego ruchu i trudu. 4} Powolne, ale występujące przytępienie zmysłów. 5) Ręce ciągle wydzielające pot, dziwna słabość w kolanach, postawa ciała najczęściej skrzywiona. 6) Zmiana na całej twarzy. Są twarze niewolników tego grzechu, których nigdy nie można zapomnieć, gdy się je raz widziało” (s. 194 – 196 opis ten został tutaj skrócony, gdyż w oryginale znacznie barwniej i ze szczegółami są przedstawione piekielne skutki „tajemnego grzechu” młodzieży). Na tym jednak jeszcze nie koniec, istnieją bowiem nie mniej ponure „znaki na duszy”.

Więcej

Wykrycie hormonów płciowych

Wykrycie hormonów płciowych, wyodrębnienie ich w stanic czystym, oznaczenie ich budowy strukturalnej i fizjologicznego działania oraz stwierdzenie faktu, że gruczoły dokrewne stanowią grupę narządów ściśle ze sobą związanych, dały lekarzowi praktykowi nowy sposób leczenia polegający na usuwaniu zaburzeń w równowadze hormonalnej, których następstwem jest szereg chorób i dolegliwości w obrębie kobiecego układu rodnego.

Więcej