CHOROBY SKORY POCHODZENIA FIZYCZNEGO

Cieplne oparzenia skóry (combustio caloiica), które niestety zdarzają się u dzieci dość często, należy odróżniać od oparzeń chemicznych środkami żrącymi (combustio chemica). Oparzenia cieplne występują w roz- maitych nasileniach zmian, aż do martwicy skóry, i wymagają nie tylko leczenia miejscowego, ale również ogólnego, gdyż w przypadkach oparzeń rozleglejszych rozwijają się szybko groźne dla życia ogólne objawy chorobowe z powodu utraty płynnych składników krwi i ciężkich zaburzeń w krążeniu. Dlatego też każde rozleglejsze oparzenie powinno być leczone w szpitalu, i to na oddziale chirurgicznym.

Leczniczo w oparzeniach I i II stopnia zajmujących niewielkie przestrzenie skóry stosować należy maści i kremy z dodatkiem środków odkażających (kwas borowy, dermatol lub kseroform), np. Rp. Sol. acid. boric. 3%, Eucerini anhydr., Vaselini flav. aa ad 3-0,-0 albo smaruje się zmiany oparzelinowe 1—2% wodnym roztworem barwników odkażających (fioletu goryczki lub zieleni brylantowej). Oparzenia III stopnia wymagają postępowania chirurgicznego.

Leave a reply

You may use these HTML tags and attributes: <a href="" title=""> <abbr title=""> <acronym title=""> <b> <blockquote cite=""> <cite> <code> <del datetime=""> <em> <i> <q cite=""> <s> <strike> <strong>