Immunotrombocytopenia

Rutynowe badania laboratoryjne wykazują różnego stopnia zmniejszenie liczby krwinek płytkowych, przedłużenie czasu krwawienia, upośledzoną retrakcję skrzepu i zużycie protrombiny, dodatni objaw opaskowy.

W immunotrombocytopeniach wykrywa się często przeciwciała anty- płytkowe aktywne w obecności leku, Mielogram wykazuje prawidłową lub zwiększoną liczbę mcgakariocytów w immunotrombocytopeniach lub ich zmniejszenie, tub zupełny brak w małopłytkowościach toksycznych.

Rokowanie. W trombocytopeniach toksycznych śmiertelność wynosi do 2d%. W immunotrombocytopeniach rokowanie jest na ogół dobre, rzadko dochodzi do śmierci chorego.

Zapobieganie. Chory powinien unikać przez całe życie leku, który wywołał małopłytkowość.

Leczenie. Należy odstawić wszystkie leki. Immunotrombocytopenia zazwyczaj ustępuje samoistnie w ciągu 4-14 dni, nie wymagając żadnego innego leczenia. W cięższych przypadkach skazy krwotocznej można stosować kortykosteroidy,

W przewlekłych małopłytkowościach toksycznych z objawami skazy krwotocznej rutynowo są stosowane kortykosteroidy, chociaż brak jest przekonywających danych o ich skuteczności. Być może wywierają one pewien wpływ na śródbłonek naczyń włosowatych. W przypadkach krwawień zagrażających życiu, należy przetoczyć koncentraty krwinek płytkowych najlepiej pobranych od dawców zgodnych w układzie antygenowym HLA. Niedokrwistość wymaga również przetoczenia masy czerwo- nokrwinkowej. Trombocytopenia wywołana ametopteryną jest wskazaniem do podawania kwasu folinowego, a wywołana solami metali ciężkich do podawania środków chelatujących.

Leave a reply

You may use these HTML tags and attributes: <a href="" title=""> <abbr title=""> <acronym title=""> <b> <blockquote cite=""> <cite> <code> <del datetime=""> <em> <i> <q cite=""> <s> <strike> <strong>