Nowotwory łagodne. Najpospolitszym nowotworem łagodnym kości są wyrośle chrzęstne (ecchond.rom.ata), rozwijające się w młodym wieku w pobliżu płytki nasadowej. Jeśli ulegają skostnieniu, tworzą tzw. wyrośle kostne (exosiosesj. Nowotwory te bywają rozpoznane zwykle później, kiedy powodują dolegliwości przez ucisk na tkanki otaczające, i wówczas wymagają chirurgicznej interwencji.
Nieprawidłowe bujanie chrzęstne w głąb kości tworzy endochondiomata. Na rozpoznanie naprowadzają zwykle obrzęk i złamania spontaniczne.
Guz olbrzymiokomórkowy (osteoclastoma, sarcoma myelo- ides) umiejscawia się w kościach długich, najczęściej przy górnej nasadzie piszczeli, dolnej nasadzie uda i kości łokciowej. Wzrost jego zaczyna się w dzieciństwie w przynasadzie, posuwając się później ku nasadzie. Ból, obrzęk, ograniczenie ruchów, czasem złamania — to pierwsze objawy. Nieraz krwotok z guza po urazie przyczynia się do pojawienia się pierwszych dolegliwości.
W radiogramie, zależnie od wieku guza, widzimy mniej lub więcej rozległe przejaśnienia, często z przegródkami, tak że obraz przypomina bańki mydlane. Zajęta jest zarówno kość gąbczasta, jak i warstwa korowa, zredukowana nierzadko do cieniutkiej łuski. Brak odczynu okost- nowego. Mikroskopowo stwierdzić można liczne komórki olbrzymie, leżące wśród komórek drobnych, wrzecionowatych.
Leave a reply