Lista leków, odnośnie do których uzyskano jednoznaczne dowody działania kancerogennego u zwierząt doświadczalnych oraz przesłanki wskazujące na analogiczne działanie u łudzi, jest nieco dłuższa, Obejmuje ona [32, 35]:

Jeśli nie doszło do wytworzenia się ropniaków w jajowodach, co stwierdzamy badaniem wewnętrznym, dokonywanym od czasu do czasu, a stan chorej nie budzi niepokoju, ciepłota ciała zaś przez kilka miesięcy utrzymuje się w granicach prawidłowych, można przystąpić do leczenia przez stosowanie zabiegów mechanicznych, ułatwiających usuwanie wysięków zapalnych i uruchamiających macicę oraz przydatki połączone z otoczeniem zrostami. W tym czasie dobre wyniki daje też leczenie kąpieliskowe.

Masaże mogą być stosowane, jeśli przydatki nie wykazują śladów zapalenia poza zgrubieniem i zrostami. To samo odnosi się do kolumnizacji i obciążenia na stole pochyłym.

Leczenie środkami farmakologicznymi w celu przyspieszenia wchłaniania wysięku ma duże znaczenie praktyczne. Gaiki pochwowe zawierające ichtiol są stosowane z dobrymi wynikami. Protcinoterapia również może dać dobre wyniki, niezależnie od etiologii przewlekłych spraw zapalnych przydatków.

Jajnik (ovarium) nadjajnik ( epoophoron) przyjajnik (paroophoron) narządy szczątkowe przewód Gartnera jajowody, macica, pochwa błona dziewicza, ujście cewki moczowej więzadło obłe więzadło jajnika właściwe (lig. ovarii proprium) wieszadło jajnika (lig. suspensorium ovarii) przedsionek pochwy więzadło szerokie oraz krezka jajowodu łechtaczka i wargi mniejsze wzgórek łonowy i wargi większe zrozumiałą, że w razie istnienia zaburzeń rozwojowych w obrębie przewodów Mullera mogą zajść dwie ewentualności. Albo i) części ich, które później z reguły ulegają zespoleniu, pozostaną rozdzielone, albo 2) nie wytworzy się w nich światło zupełnie lub na pewnej przestrzeni, chociaż zespolenie ich nastąpi.

Działanie. Glukagon ma wydatne i szybkie działanie hiperglikemizują- ce. Wynika ono głównie z pobudzania glikogenolizy w wątrobie. Jego warunkiem jest więc obecność glikogenu w hepatocytach. Badania u zdrowych ochotników wykazały, że już po podaniu „fizjologicznych” dawek glukagonu (np, 3 ng/min) pojawia się ok. 100% zwiększenie wielkości uwalniania glukozy z wątroby. Regulujący wpływ glukagonu w utrzymaniu fizjologicznego uwalniania glukozy z wątroby, w stanie bez przyjmo- brania posiłków, sugeruje spostrzeżenie, że zmniejsza się ono u osób, którym podano somatostatynę oraz jednocześnie utrzymywano podstawowe stężenie insuliny w surowicy za pomocą wlewu. W tych warunkach somatostatyna hamowała wydzielanie glukagonu i uwidaczniała efekty hipoglukagonemii przy zachowanym dzięki wlewom prawidłowym stężeniu insuliny.

Bewantolol został uznany jako kardiowybiórczy LBA na podstawie doświadczeń przeprowadzonych in vitio na izolowanych przedsionkach świnki morskiej oraz skrawkach tchawicy, któro poddawano działaniu wzrastających dawek izoprenaliny [454], Efekty te blokowano różnymi dawkami bewantololu, propranolołu i praktololu. Okazało się, że bewantoiol jest 100-krotnie silniejszy niż praktolol w blokowaniu poizoprenaiinowego częstoskurczu przedsionka świnki morskiej i 2-krotnie bardziej kardiowybiórczy w hamowaniu rozkurczów tchawicy wywołanych izoprenaliną [454],

Leczenie niepłodności kobiecej pozostaje w ścisłym związku z wykryciem jej patogenezy. Wprawdzie badanie ginekologiczne umożliwia w większej części przypadków określenie podstaw, które tłumaczą brak potomstwa, właściwa trudność polega jednak na stwierdzeniu, czy stanowią one istotną przyczynę niepłodności, czy też uważać je trzeba za zjawisko drugorzędnego znaczenia. W praktyce jedynie celowe jest ustalenie najpierw (ponieważ wywiady nie zawsze usuwają istniejące wątpliwości), czy przyczyna braku potomstwa nie leży po stronie mężczyzny wskutek zaburzeń spółkowania, braku zdolnych cło zapłodnienia plemników w nasieniu itp. Po wyłączeniu tej ewentualności zdani jesteśmy już wyłącznie na wywiady i wyniki przedmiotowego badania ginekologicznego. Wszelkie organiczne przyczyny niepłodności kobiecej wymagają ich usunięcia przez odpowiednie' leczenie, przy uwzględnieniu wszystkich towarzyszących im objawów.\

Pośrodkowe położenie macicy sprawia -jak już poprzednio wspomniano, że przemieszczenia jej powodują przeważnie zmianę położenia i innych części płciowych. W przypadkach obniżania się jej, a tym bardziej wypadania, wpływ ten zaznacza się szczególnie wyraźnie. Ale i w ciąży, kiedy sama macica ulega znacznemu powiększeniu, fakt ten musi wpływać na powstawanie przemieszczeń sąsiadujących z nią narządów, a zwłaszcza przydatków, pęcherza moczowego i otrzewnej miedniczej.

Statystyki zdają się przemawiać za tym, że pęknięcia szyjki są częstsze po stronie lewej niż prawej. Mogą jednak występować po obu stronach, a nawet zdarzają się rozerwania szyjki, które dzielą ją na kilka odcinków i stają się powodem zupełnej zmiany jej wyglądu. W przypadkach obustronnego głębokiego pęknięcie szyjka jest rozdzielona jakby na dwie części – przednią i tylrą.

Nie powikłane rozerwania szyjki macicznej należą do rzadkości. Prawie z reguły dołącza się do nich zapalenie śluzówki i mięśniówki C2ęści pochwowej, co doprowadza po pewr.ym czasie do zgrubienia wszystkich jej tkanek i wywinięcia warg (ectropium colli uteń). Wskutek wywinięcia rozwiera się szeroko przewód szyjki i ukazuje się we wzierniku skrawek ciemnoczerwonej śluzówki tego przewodu, odgraniczonej od jasr.oióżowej śluzówki części

Z środków stosowanych w przewlekłych nieżytach szyjki macicy przede wszystkim trzeba wymienić przyżegania 30-50% chlorkiem cynku wprowadzonym na waciku za pomocą metalowego pręta (w odstępach dziesięciodniowych) lub pędzlo- wanie 10% lapisem (co tydzień). Z pochwy należy usunąć poprzednio śluz przez przepłukanie jej 5% roztworem dwuwęglanu sodu i wytarcie na sucho. Przyżegania nalewką jodową lub octem drzewnym nie rozcieńczonym mogą być stosowane częściej (dwa razy na tydzień). W międzyczasie pacjentka powinna dokonywać przepłukiwań pochwy rano i wieczór jednym z przepisanych jej roztworów bakteriobójczych (nadmanganian potasu, ocet drzewny, formalina, ałun, kwas mleczny itd,), a po każdym przestrzyknięciu założyć sobie do pochwy tampon, napojony ichtiolem z gliceryną (ichthyoli 20,0, glycerini 180,0). Jeśli na nadżerce utworzyły się torbielki, tzw. ovula ‘Nabothi, należy je ponakłuwać i zapędzlować jodyną.‘

Istotne ograniczenie zespołu polekowej neuroglikopenii stanie się zapewne możliwe po wprowadzeniu do insulinoterapii regulowanych aktualnym stężeniem glukozy we krwi zminiaturyzowanych pomp do wlewów insuliny.

Tyłozgięta ciężarna macica, która uwięzia w miednicy malej (incarceratio uteri gravidi). W tych przypadkach dokładne badanie óburęczne wykaże związek szyjki macicznej z wyczuwalnym w miednicy małej oporem. Co więcej, ponieważ uwięźnięcie macicy ciężarnej powoduje ucisk na pęcherz moczowy i podniesienie się jego ku górze, można wziąć niekiedy wypełniony moczem pęcherz za torbiel jajnikową. Wypuszczenie moczu za pomocą cewnika sprawia, że opór, który brano za guz jajnikowy, znika, a badanie óburęczne wykaże tyłozgiętą i uwięźniętą macicę ciążową. Dużym ułatwieniem w wątpliwych przypadkach jest znalezienie prawidłowych jajników w miejscu odpowiadającym ich anatomicznej siedzibie.

Etiologia [1, 8, 9, 12], Hiperkaliemia może być wynikiem: a) nadmiernej podaży potasu egzogennego, b) zaburzonego wydalania potasu przez nerki lub c) nadmiernego uwalniania potasu z tkanek.

Również wywołuje podobne objawy mózgowe. Działania niepożądane tego rodzaju przebiegają ze spadkiem ciśnienia tętniczego- krwi i sennością podany dokanałowo wywołuje drgawki. Po wlewach dożylnych mitopodozydu do tętnicy skroniowej (preparat z grupy pochodnych kwasu podofiliowego) niekiedy dochodzi do porażeń nerwu twarzowego, porażenia połowiczego, kończyn dolnych lub jednej kończyny mogą pojawić się drgawki i zmiany w eeg.

Ostatnio Molitch i wsp. [8] przedstawili wyniki wieloletnich prospektywnych obserwacji, pochodzących z licznych ośrodków amerykańskich i jednego ośrodka brytyjskiego. Oceniając wyniki leczenia u 27 chorych, u których stosowano bromokryptyną przez okres 6-15 miesięcy, wymienieni wyżej autorzy stwierdzili redukcję wymiarów guza u wszystkich leczonych, przy czym u 46% chorych redukcja wymiarów guza przekraczała 50%. U większości chorych uchwytne zmniejszenie guza następowało między 6 tygodniem a 6 miesiącem leczenia, u niektórych jednak uzyskano pozytywny skutek dopiero po przeszło półrocznym leczeniu.