Reakcje seksualne kobiety

Według Mastersa i Johnson (1966) na reaktywność seksualną kobiety w wieku podeszłym wpływają następujące czynniki:

– 1. Brak równowagi hormonalnej spowodowany ustaniem czynności wewnątrzwydzielniczej jajników. Wynikiem tego jest m.in. atrofia tkanek sromu i pochwy (zcieńczenie błony śluzowej pochwy, obniżenie się rozciągliwości wejścia do pochwy, zmniejszenie się zdolności do zwilżania ścian pochwy oraz skurczenie się warg sromowych większych, doprowadzające do skurczenia wejścia do pochwy). Przy stosunkach płciowych dochodzi wówczas u kobiety do odczuwania bólu przy wejściu do pochwy w fazie penetracji lub do bólu związanego z następowym podrażnieniem i zapaleniem pochwy. Często również może pojawiać się ból w czasie skurczu macicy w fazie orgazmu. Wszystko to może doprowadzić do unikania stosunków płciowych przez kobietę. Stosowanie hormonów (estrogenów i progesteronu) obniża dolegliwości bólowe, a nawet może je całkowicie znosić.

– 2. Regularność utrzymywania stosunków płciowych. Regularne utrzymywanie stosunków płciowych ma ogromne znaczenie dla zachowania sprawności seksualnej przez kobietę. Kobiety wykazujące nawet dość zaawansowane starcze zcieńczenia ścian pochwy, lecz utrzymujące regularne stosunki, mogą wykazywać zupełnie dobrą sprawność seksualną. Natomiast rzadkie odbywanie stosunków płciowych wiedzie do trudności w akomodacji pochwy do penisa oraz do odczuwania bólu przez kobietę przy penetracji pochwy.

– 3. Czynniki psychiczne i fizyczne. Dolegliwości psychofizyczne występujące u kobiet w okresie menopauzy (zmęczenie, uderzenia „gorąca” do głowy, bóle głowy, drażliwość, nieokreślone bóle w miednicy) mogą wybitnie obniżać reaktywność seksualną kobiety. Stosowanie hormonów doprowadza wówczas do wzrostu potrzeb i reaktywności seksualnej mających charakter wtórny, tj. będących wynikiem odczuwanej ulgi w cierpieniach menopauzalnych. Czynnikami sprzyjającymi zwiększeniu się zainteresowań życiem seksualnym u kobiet w okresie menopauzy jest ustąpienie lęku przed niepożądaną ciążą oraz uwolnienie od trosk związanych z utrzymaniem rodziny, jeśli dzieci są już dojrzałe. Ważnym czynnikiem prowadzącym do znacznego obniżenia się lub zaniku reaktywności seksualnej kobiety w okresie menopauzy jest konfliktowa sytuacja i nieszczęśliwe pożycie małżeńskie,

– 4. Brak partnera seksualnego związany z wyraźną przewagą liczbową kobiet w wieku starczym, zmuszający te kobiety do życia w samotności (a więc bez możliwości uprawiania stosunków płciowych).

Podsumowując wyniki wielu badań można stwierdzić, że zdrowa kobieta w wieku podeszłym posiada popęd seksualny domagający się zaspokojenia. Wydolność seksualna kobiet zależy oczywiście od wpływów psychicznych i socjofizjologicznych związanych z procesem starzenia się.