Stale zatrzymanie miesiączki
Stale zatrzymanie miesiączki występuje także wskutek zniszczenia jajników w toku rozmaitych patologicznych procesów (raki lub mięsaki obu jajników), jakkolwiek nawet w daleko posuniętych zmianach nowotworowych pewne cząstki utkania jajnikowego pozostają nienaruszone i w obrębie nich dojrzewają pęcherzyki Graafa. To samo można powiedzieć o ciężkich zmianach zapalnych prowadzących do zropienia żeńskich gruczołów płciowych, które jednak rzadko kiedy niszczą cały gruczoł (gruźlica, promicnica). Brak miesiączki tłumaczy się w tych przypadkach częściej zatrzymaniem cyklu miesięcznego wskutek znacznego osłabienia ustroju w przebiegu chorobowej sprawy niż zniszczeniem jajników.
Przypadki braku miesiączki w przebiegu wyżej wspomnianych schorzeń są na ogól rzadkie. Rzadko się zdarza, aby utkanie jajników, które jest zdumiewająco odporne na umiejscawiające się w nich sprawy chorobowe, uległo zupełnemu i całkowitemu zniszczeniu. Zwykle jajniki są w całości zachowane, a jednak – i to są najczęstsze powody braku miesiączek – nie ma zmian okresowych w błonie śluzowej macicy. Czynność jajników pozostaje w ścisłym związku z ogólnym stanem ustroju. Cierpienia miejscowe rzadko wpływają na czynności rozrodcze gruczołów płciowych żeńskich, natomiast stany chorobowe działające szkodliwie na cały organizm odbijają się bardzo często i na jajnikach. W ciężkich przypadkach pęcherzyki Graafa w ogóle nie dojrzewają lub też z pewnym opóźnieniem, chociaż może zdarzyć się, że zaburzenia cyklu miesięcznego dotyczą drugiej połowy cyklu, tj. że pęcherzyki Graafa wprawdzie dojrzewają, ale nie następuje wykształcenie się ciałek żółtych.
Ponieważ brak miesiączki jest tylko objawem chorobowym, a nie chorobą, leczenie wtórnego jej braku jest uzależnione od przebiegu istotnej sprawy chorobowej : wyleczenie jej decyduje o powrocie miesiączki.
Leave a reply