Wypadnięcie macicy
Wypadnięcie macicy przypomina w dużym stopniu przepuklinę, gdyż polega na wypchnięciu przez szczelinę płciową części zawartości jamy brzusznej. Rolę worka przepuklinowego odgrywają wspólnie za- lamki otrzewnowe pęcherzowo-maciczny i maciczno-odbytniczy, wrotami przepuklin zaś jest od wewnątrz szczelina, jaką tworzą mięśnie dźwigacze odbytu, a na zewnątrz wejście do pochwy. Zewnętrzną osłonę dla „przepukliny“ stanowi wynicowana pochwa, która tworzy jakby wypuklenie, sięgające od przodu prawie do ujścia cewki moczowej, a od tyłu do międzykrocza. U podstawy jej leżą z jednej strony wzgórek łonowy, z drugiej zaś otwór stolcowy.
Całość robi wrażenie sterczącego ze szpary sromowej stożkowatego guza o szerokiej podstawie, na którego szczycie znajduje się część pochwowa i ujście zewnętrzne kanału szyjki. Przy dotknięciu przedniej jego ściany wyczuwa się chełbotanie moczu w uchyłku pęcherzowym, który uległ przemieszczeniu wraz z pochwą. Wskutek obniżenia się pęcherza moczowego cewka moczowa biegnie prawic pionowo ku górze do swego ujścia. Zalamki otrzewnowe między macicą i pęcherzem moczowym z jednej strony a odbytnicą z drugiej strony leżą poza obrębem miednicy, przy czym zatoka Douglasa jest bardzo wydłużona. Tylna ściana pochwy zwykle jest zupełnie oddzielona od prostnicy. Jajowody i jajniki wciągnięte do „worka przepuklinowego“ leżą wyżej niż macica.
Ponieważ pęcherz moczowy – w całości lub w części – przechodzi do „przepukliny“, powstają trudności w oddawaniu moczu oraz zaleganie jego części, która wciska się do worka przepuklinowego. W skład uchyłka pęcherza wchodzi również okolica położona między moczowodami, tak że ujścia moczowodów oraz dolne ich odcinki leżą pod „wrotami przepukliny“. Staje się to powodem ucisku na nie we „wrotach“, częściowej ich niedrożności oraz następowego rozszerzania się mo- czowodów ponad przeszkodą (hydroureter), a nawet wodonercza (hydronephrońs).
Leave a reply