GONADOUBERYNA – ZASTOSOWANIE W DIAGNOSTYCE 1 LECZNICTWIE
– Wskazania do stosowania gonadoliberyny lub jej analogów stanowią:
– 1) diagnostyka układu podwzgórze-przysadka-gonady,
– 2) wtórny brak miesiączki i niepłodność pochodzenia podwzgórzowego,
– 3) pierwotny brak miesiączki i brak dojrzewania pochodzenia podwzgó- rzowego,
– 4) kryptorchizm,
– 5) antykoncepcja hormonalna,
– 6) niektóre hormonozależne nowotwory złośliwe.
Diagnostyka układu podwzgórze-przysadka-gonady. Osobie badanej pobiera się próbkę krwi z żyły łokciowej w celu oznaczenia stężenia lu- tropiny i folitropiny, a następnie wstrzykuje dożylnie 100 pg gonadoii- beryny. Po upływie 30 i 60 min pobiera się kolejne próbki krwi do oznaczeń gonadotropin. U zdrowych dorosłych mężczyzn i kobiet stężenie lu- tropiny i folitropiny zwiększa się z wartością maksymalną w 30 min próby, przy czym poziom lutropiny jest większy niż poziom folitropiny. U dzieci w okresie przedpokwitaniowym stwierdza się większe stężenie lolitropiny. Brak odpowiedzi na gonadoliberynę przemawia za organicznymi zmianami w przysadce, lecz niekiedy jest wynikiem zmniejszenia wrażliwości receptorów przysadkowych dla gonadoliberyny. Zachowana odpowiedź przy klinicznych i biochemicznych cechach hipogonadyzmu hipogonadotropowego wskazuje na ponadprzysadkowy (najczęściej pod- wzgórzowy) poziom zaburzenia. Zwiększenie stężenia folitropiny przy braku lub ograniczonym zwiększeniu stężenia lutropiny u chorych po okresie dojrzewania wskazuje na czynnościowe zaburzenia podwzgórzo- we (np. anorexia nervosa).
Leave a reply