Leczenie i rokowanie zmieniły się radykalnie, odkąd penicylina jest na usługach lecznictwa. Śmiertelność z 2-0% obniżyła się do 2°/o. Penicylina podawana zaraz od pierwszego dnia choroby wraz z sulfonamidami może zlokalizować proces. Objawy ogólne ustępują w ciągu kilku dni. Jeżeli leczenie antybiotykami zaczyna się dopiero około 4 dnia choroby, z reguły tworzy się ropień podskórny. Leczenie chirurgiczne — punkcje, z drenażem zamkniętym chorej kości wraz z miejscowym podawaniem antybiotyku — jest wtedy konieczne. O wyborze antybiotyku decyduje wynik badania oporności zarazków. Radiogram w takich przy-padkach cechuje się plamkowymi przejaśnieniami przy nasadzie, odpowiadającymi ogniskom martwiczym. Antybiotyk zmienia ognisko martwicze zakaźne na aseptyczne może ono ulec wtórnej waskularyzacji i przebudowie, jak zwykły przeszczep kostny.
Rozpoczęcie podawania penicyliny dopiero około 1-0 dnia choroby stwarza już znacznie gorsze warunki leczenia zbliżone do tych, które istniały przed erą antybiotyków. Dochodzi do rozległego zniszczenia, a wygojenie procesu następuje dopiero po samoistnym wydaleniu się martwaków, nieraz bardzo dużych, lub po usunięciu ich operacyjnym.
Leave a reply