Category Lekarze

Jak już wspomniano, postępowanie kliniczne w uszkodzeniu krążka międzykrę- gowego przebiega stosownie do faz jego cyklu chorobowego. Jakkolwiek wczesny okres zwyrodnienia krążka między kręgowego pociąga za sobą przewlekające się bóle krzyża, to jeśli proces chorobowy nie przebiega zbyt gwałtownie, może nigdy nie dojść do ostrych dolegliwości bólowych. W II okresie choroby dochodzi do zaostrzenia objawów i dokuczliwe bóle mogą utrzymywać się nawet w okresach między kolejnymi przemieszczeniami jądra miażdżystego. Proces końcowego zwyrodnienia krążka charakteryzuje się podobnymi dolegliwościami jak w okresie I.

Cieplne oparzenia skóry (combustio caloiica), które niestety zdarzają się u dzieci dość często, należy odróżniać od oparzeń chemicznych środkami żrącymi (combustio chemica). Oparzenia cieplne występują w roz- maitych nasileniach zmian, aż do martwicy skóry, i wymagają nie tylko leczenia miejscowego, ale również ogólnego, gdyż w przypadkach oparzeń rozleglejszych rozwijają się szybko groźne dla życia ogólne objawy chorobowe z powodu utraty płynnych składników krwi i ciężkich zaburzeń w krążeniu. Dlatego też każde rozleglejsze oparzenie powinno być leczone w szpitalu, i to na oddziale chirurgicznym.

Rokowanie jest zawsze poważne. Amputacje, resekcje i naświetlania dają efekt nieraz tylko krótkotrwały.

Guz Ewinga (endothelioma) składa się z drobnych okrągłych komórek, prawdopodobnie pochodzenia śródbłonkowego. 5-0% przypadków pojawia się w wieku dziecięcym i młodzieńczym, częściej u płci męskiej.

Umiejscowienie gruźlicy kostno-stawowej. Najczęściej usadawia się gruźlica w kręgosłupie, potem z kolei w stawie biodrowym i kolanowym, dalej w kościach paliczkowych, w stawach krzyżowo-biodrowych, łokciowym. Rzadziej widzimy u dzieci gruźlicę stawu skokowego i stepu, rzadko nadgarstka lub stawu barkowego.

W okresie przedalergicznym zwykle nie ma żadnych objawów chorobowych, chociaż czasami objawy kliniczne na krótko wyprzedzają alergię. Mogą to być -nieznaczne wzniesienia ciepłoty ciała, czasami brak łaknienia, a u niemowląt objawy dyspepsji.

Okres wylęgania choroby wynosi przeciętnie 1-0—12 dni. Zarazek przeniknąwszy do organizmu z prądem krwi zostaje rozsiany w całym układzie naczyniowym. Wywołuje on zmiany o charakterze degeneracyjno-proliferacyjnym w naczyniach włosowatych, szczególnie w obrębie centralnego układu nerwowego, skóry i nadnerczy.

Dur brzuszny jest chorobą sezonową liczba zachorowań wzrasta w okresie jesiennym. Wśród najróżniejszych czynników przyczyniających się do sezonowego wzrostu zachorowalności muchy mają stanowić jeden z najważniejszych (Gromaszewski). Liczba zachorowań w poszczególnych środowiskach zależy od stopnia uświadomienia sanitarnego, urządzeń sanitarnych itp. Najwyższa zachorowalność przypada na osobników między 15—3-0 rokiem życia, ale występuje również wśród dzieci w różnym wieku, nie wykluczając niemowląt. Po przebyciu choroby pozostaje trwała odporność, chociaż spostrzegano powtórne zachorowania po latach.

Skutki schorzeń reumatycznych ipod postacią zesztywnień i zniekształceń (polyarthritis chronica deformans) wymagają skojarzonego leczenia chirurgiczno-ortopedycznego oraz usprawniania. Leczenie to ma na celu bądź to uruchomienie sztywniejących stawów przez cierpliwie ćwiczenie ich i wzmacnianie atroficznych mięśni kończyny schorzałej lub przez operacje plastyczne, bądź to usztywnienie pewnych odcinków układu kostno-stawowego przez zaryglowanie stawu lub zespolenie kostne, celem uzyskania lepszych warunków dla statyki, bądź wreszcie należyte ustawienie w osi zniekształconych kości — osteotomie korekcyjne – co umożliwi optymalne wykorzystanie kończyny zarówno dla funkcji statycznych, jak i kinetycznych. Leczenie jest zawsze długotrwałe, zabiegi operacyjne przeważnie wieloetapowe. Współpraca chorego w akcji leczenia, cierpliwość leczącego i leczonego są warunkami, bez których nie można osiągnąć pożądanych wyników, mogących z zupełnie niedołężnego kaleki uczynić osobnika zdolnego do zajęć, prac i życia samodzielnego.

Leczenie jest operacyjne. Nawroty są rzadkie, jeśli zaistnieją, obawa zwyrodnienia złośliwego jest uzasadniona.

Odosobnione torbiele kostne. W kościach długich, w trzonach kości udowej, piszczeli i kości ramieniowej już w dzieciństwie pojawiają się torbiele, początkowo w pobliżu nasady, później dzięki wzrostowi kości od niej nieraz dość oddalone. Obrzmienie i ból głęboko usadowiony powinny skłonić do wykonania radiogramu, w którym widzi się przejaśnienia torbielowate o gładkich ścianach, nieraz przedzielone delikatnymi przegródkami. Obraz kliniczny i histologiczny uzasadnia łączenie tej jednostki chorobowej z inną postacią chorobową, a mianowicie z umiejscowionym schorzeniem włóknistym kości — osti- tis fibrosa cystica localisata, w której widzimy włóknisty szpik, cechy przebudowy kości, komórki olbrzymie w zatokach Howshipa lub w większych skupieniach leżące. Zależnie od fazy rozwoju guza widzimy to pierwszą, to drugą lub trzecią postać (ryc. 129).

Gruźlica stawu krzyżowo-biodrowego (tuberculosis sacroiliaca). I ta postać zaczyna się skrycie. Ból w okolicy krzyżowej i dolnej lędźwiowej, utykanie z kolebaniem bocznym — oto pierwsze objawy. Postać ta szczególnie łatwo uchodzi uwadze lekarza, gdyż badanie stwierdza normalne ruchy w biodrach i kręgosłupie. Badanie natomiast wrażliwości stawów krzyżowo-biodrowych wyjaśnia sytuację: ucisk na talerze z boku, rozchylanie talerzy, odwodzenie uda zgiętego w biodrze o 9-0°, ucisk wzdłuż uda tak ustawionego, wywołuje ból w schorzałym stawie. Szybko tworzy się ropień, który może przesuwać się w najróżniejszych kierunkach, ku tyłowi na udo, ku przodowi w okolicę pachwiny. Przetoki są częste. Radiogram wykazuje nadżerki na powierzchni stawowej, później utworzenie się jamek w kości. Szpara stawowa ulega zwężeniu wskutek zbliżania się do siebie zniszczonych powierzchni stawowych.

Objawy. Gruźlica kręgosłupa zaczyna się przeważnie skrycie i dlatego początki jej bywają tak często przeoczone. Dziecko łatwo się męczy, odsuwa się od zabaw ruchowych, siedzi wspierając się na rękach (ryc. 126), czasem lekko utyka. Bliższe spostrzeganie wykazuje, że dziecko oszczędza kręgosłup ograniczając jego ruchy, np. nie zgina się, by podnieść przedmiot z podłogi, lecz sięga po niego z przyklęku. W razie zajęcia górnych odcinków kręgosłupa trzyma głowę sztywno, często pochyloną w jedną stronę. Obmacywanie i delikatne opukiwanie

Santonina – Objawy: bóle brzucha, wymioty, biegunki, ślinotok, nadmierne wydzielanie soku żołądkowego, charakterystyczne widzenie w kolorze żółtym, żółtoczerwonym lub fioletowym (xantopsia). Następnie dochodzi do białkomoczu i krwiomoczu oraz uszkodzenia wątroby.

Nowotwory łagodne. Najpospolitszym nowotworem łagodnym kości są wyrośle chrzęstne (ecchond.rom.ata), rozwijające się w młodym wieku w pobliżu płytki nasadowej. Jeśli ulegają skostnieniu, tworzą tzw. wyrośle kostne (exosiosesj. Nowotwory te bywają rozpoznane zwykle później, kiedy powodują dolegliwości przez ucisk na tkanki otaczające, i wówczas wymagają chirurgicznej interwencji.

Przewlekłe zapalenie kości (ostitis chronica) jest następstwem albo niecałkowicie wygojonego ostrego procesu, zbyt późno rozpoznanego, albo głębokich ran. Rzadko stan zapalny rozpoczyna się pierwotnie przewlekle. Radiogram wykazuje duże zniszczenie, liczne martwaki, nowotworzenie się kości i sklerotyzację (ryc. 124). Proces zapalny to przygasa, to znów się zaognia. Okresy między obostrzeniami są krótsze lub dłuższe, nieraz trwają do kilku lat. Dzieci mają złe samopoczucie, stany gorączkowe i objawy ogólnego zatrucia z brakiem apetytu, bladością powłok, anemią wtórną. Długotrwałe a konieczne leżenie wyrywa dzieci z normalnego trybu życia.