Zabiegi chirurgiczne zachowawcze mają za zadanie usunąć trudności, które uniemożliwiły odprowadzenie macicy. Spośród licznych metod najczęściej jest stosowana metoda polegająca na przecięciu wynicowanej macicy wzdłuż jej tylnej ściany – począwszy od szyjki. Otworzona zostaje przy tym jama otrzewnowa w zatoce Douglasa.
Palec wprowadzony do otworu w jamie Douglasa może teraz skontrolować głębokość lejka otrzewnowego, poszerzyć go, jeśli zachodzi potrzeba, i ułatwić w ten sposób odprowadzenie. Zeszycie rany trzonu, szyjki i pochwy dokonuje się następowo po otwarciu jamy brzusznej.
Zabieg ten daje dobre wyniki nawet w przypadkach, w których w lejku otrzewnowym są zrosty. Śmiertelność, jaką za sobą pociąga ta operacja, jest niewielka, a wyniki są trwale. Sposób ten zalecił najpierw Kiistner.
Radykalne leczenie chirurgiczne polega na usunięciu macicy przez pochwę z uwzględnieniem wytworzonych stosunków topograficznych. Do tego rodzaju leczenia nadają się przede wszystkim przypadki wynicowania po urodzeniu się guzów macicznych. U młodych kobiet wynicowanie popołogowe o typie przewlekłym powinno być leczone-jeśli to tylko możliwe – metodami zachowawczymi.
U kobiet starszych, u których macica wykazująca cechy zaniku leży w pochwie i powoduje nieznaczne tylko dolegliwości (lub też wcale ich nie powoduje), można zaniechać leczenia. Są to jednak przypadki wyjątkowe.
Nie należy zapominać, że w przypadkach wynicowania macicy przez guz podśluzowy o sposobie postępowania decyduje przede wszystkim to, czy guz jest złośliwy, czy też nie. Dlatego uciekamy się czasem przed rozpoczęciem leczenia wynicowania macicy do mikroskopowego zbadania tkanki guza, który to wynicowanie spowodował.
Leave a reply