NEUROLEPTYKI TIOKSANTENOWE

Należą tu: chloroprotyksen (Truxal, Taractan), klopentyksol (Sordinol), tiotyksen (Navane), flupentyksol (Fluanxol) i inne leki. Działanie kliniczne tej grupy leków jest najbardziej zbliżone do wpływu, jaki wywierają neuroleptyki fenotiazynowe [7, 14, 31, 62], Podobne też są objawy niepożądane, z tym że obserwowano je rzadziej i na ogół w mniejszym nasileniu niż po pochodnych fenotiazyny. Niektórzy sądzą [15, 114], że mniejsza liczba opisywanych objawów niepożądanych wynika wyłącznie z bardziej ograniczonego rozpowszechnienia tej grupy leków.

Zmiany psychiczne, które można uważać za niekorzystne, obserwowano przy stosowaniu pochodnych tioksantenu. Należą do nich:

– 1. Nadmierne zahamowanie ruchowe przy stosowaniu chloroprotykse- nu lub klopentyksolu.

– 2. Stany pobudzenia ruchowego, szczególnie w początkowej fazie kuracji przy użyciu neuroleptyków aktywizujących: flupentyksolu i tio- tyksenu [31].

– 3. Stany majaczenia [15] i obniżenia nastroju [17, 88] wyłącznie przy stosowaniu tiotyksenu. Flupentyksol i chloroprotyksen nie nasilają objawów depresji, a nawet bywają używane w jej leczeniu.

Leave a reply

You may use these HTML tags and attributes: <a href="" title=""> <abbr title=""> <acronym title=""> <b> <blockquote cite=""> <cite> <code> <del datetime=""> <em> <i> <q cite=""> <s> <strike> <strong>