NEUROLEPTYKI TIOKSANTENOWE
Należą tu: chloroprotyksen (Truxal, Taractan), klopentyksol (Sordinol), tiotyksen (Navane), flupentyksol (Fluanxol) i inne leki. Działanie kliniczne tej grupy leków jest najbardziej zbliżone do wpływu, jaki wywierają neuroleptyki fenotiazynowe [7, 14, 31, 62], Podobne też są objawy niepożądane, z tym że obserwowano je rzadziej i na ogół w mniejszym nasileniu niż po pochodnych fenotiazyny. Niektórzy sądzą [15, 114], że mniejsza liczba opisywanych objawów niepożądanych wynika wyłącznie z bardziej ograniczonego rozpowszechnienia tej grupy leków.
Zmiany psychiczne, które można uważać za niekorzystne, obserwowano przy stosowaniu pochodnych tioksantenu. Należą do nich:
– 1. Nadmierne zahamowanie ruchowe przy stosowaniu chloroprotykse- nu lub klopentyksolu.
– 2. Stany pobudzenia ruchowego, szczególnie w początkowej fazie kuracji przy użyciu neuroleptyków aktywizujących: flupentyksolu i tio- tyksenu [31].
– 3. Stany majaczenia [15] i obniżenia nastroju [17, 88] wyłącznie przy stosowaniu tiotyksenu. Flupentyksol i chloroprotyksen nie nasilają objawów depresji, a nawet bywają używane w jej leczeniu.
Leave a reply