Nietypowe postaci jądrzaka
Zależnie od czynności rozróżniamy dwie odmiany jądrzaków jajnika, tj. a) cewkowe gruczolaki wytwarzające hormony męskie, a więc zawierające tzw. komórki Leydiga (komórki śródmiąższowe wytwarzające testoidy) i b) cewkowe gruczolaki nie wytwarzające hormonów. Na podstawie obrazu mikroskopowego rozróżniamy w zasadzie trzy rodzaje
– a)Typowe gruczolaki cewkowe. Składają się one z regularnych, wąskich kanalików, które wyściela nabłonek zawsze jednowarstwowy, złożony z komórek brukowych lub walcowatych, przypominających dojrzałe komórki jądra (adenoma tubulare ovarii tesliculare), Niekiedy kanaliki te nie mają światła i tworzą raczej coś __.w rodzaju nabłonkowych beleczek oto czonych dobrze rozwiniętą tkanką łączną. Pomiędzy kanalikami znajdują się czasem małe gniazda komórek nabłonkowych okrągłych z wyraźnym jądrem i jąder- kiem, które przypominają pozagruczo- łowe komórki śródmiąższowe (komórki Leydiga).
– b)Nietypowe gruczolaki cewko-, we. W guzach tego typu nie stwierdza się znamiennego dla poprzednio opisanej postaci wyraźnego utkania jądrowego. Nie ma więc kanalików wyścielonych nabłonkiem, a komórki nabłonkowe są ułożone bardzo nieregularnie, tak że tylko w niektórych miejscach tworzą jakby pasma lub sznury. Rozpoznanie tych nietypowych postaci jądrzaka jajnika jest bardzo trudne i w praktyce – bez stwierdzenia klinicznych cech maskulinizacji – właściwie niemożliwe.
– c)Gruczolaki częściowo cewkowe, a częściowo lite. Jest to postać pośrednia między dwiema poprzednio opisanymi, która charakteryzuje się raczej występowaniem sznurów lub beleczek nabłonkowych niż kanalików. Czasami stwierdzamy także nieregularne gniazda nabłonkowe zlewające się z utkaniem przypominającym mięsaka. Komórki nabłonkowe odznaczają się kształtem owalnym lub wrzecionowatym i mają silnie barwiące się jądro.
Leave a reply