Proces mentalizacji
Mentalizacja potrzeby seksualnej polega na uświadomieniu sobie jej istnienia, a także sposobów jej zaspokajania. Uświadomienie potrzeby seksualnej jest u poszczególnych ludzi w znacznym stopniu zróżnicowane i zmienia się w poszczególnych okresach życia. Najsłabsza mentalizacja istnieje na samym początku pojawienia się potrzeby seksualnej, kiedy to młodzi ludzie odczuwają nowy, niezrozumiały dla nich stan napięcia psychicznego i fizycznego. Pojawiają się nie znane dotąd, niekiedy silne emocje, np. w postaci nieuzasadnionej radości lub smutku. Stopniowo człowiek uczy się rozróżnienia napięcia seksualnego od innych napięć, podniecenia seksualnego od innych rodzajów podniecenia itd. Przy prawidłowym rozwoju osobowości mentalizacja potrzeby seksualnej stopniowo wzrasta, po uzyskaniu dojrzałości psychicznej stabilizuje się na poziomie charakterystycznym dla danej osoby. Dyskusyjna jest sprawa, czy człowiek może osiągnąć pełną mentalizację w tym względzie i czy zawsze w sposób wyrazisty potrafi spostrzec istniejącą u siebie potrzebę lub jej konsekwencje. Wydaje się, że nawet ludzie o wysokim poziomie samoświadomości nie zawsze dostrzegają, że jednym z motywów określonego działania był motyw seksualny. Zapewne wynika to z faktu, że pełna mentalizacja wymagałaby ciągłej introspekcji i uruchomienia procesów intelektualnych kontrolujących nasze zachowanie. Bardziej istotne jest jednak to, czy człowiek zdolny jest w każdym momencie dokonać pełnego uświadomienia sobie rzeczywistego podłoża swojego aktualnego stanu psychicznego lub zachowania, czy też zdolność tę ma ograniczoną (nie dość wykształconą).
Leave a reply