Wydolność seksualna człowieka
Normę seksualną ilościową (w zakresie wydolności seksualnej człowieka), rozpatruje się zgodnie z wyżej podanymi zasadami – na tle osobowości oraz wydolności społecznej człowieka. Granice normy ilościowej uzależnia się od stopnia harmonii lub dysharmonii między aktywnością seksualną a aktywnością we wszystkich pozostałych sferach życia człowieka. Warto przy tym zaznaczyć, że ujmowanie normy seksualnej ilościowej nie może być statyczne, lecz powinno być elastyczne i dynamiczne. Harmonię można bowiem uzyskać poprzez zestawienie różnorodnych proporcji sfery seksualnej i pozaseksualnej, a ponadto okresowe, fizjologiczne, sytuacyjne zaburzenia proporcji nie świadczą jeszcze
– 0 patologii seksualnej. Np. okresowe zaangażowanie się – na miarę pasji życiowej – w pracy naukowej lub w jakiejkolwiek innej dziedzinie życia, mimo że zaburza proporcję i harmonię w sferze seksualnej – nie oznacza patologii seksualnej. Podobnie proces miłości erotycznej, mogący okresowo zaburzać harmonię (na korzyść uzyskania wyraźnej przewagi sfery seksualnej, zwłaszcza u młodych ludzi) również nie oznacza pato logii seksualnej.
Leave a reply