LECZENIE ŚWIATŁEM
Leczenie światłem polega na zużytkowaniu promieni elektromagnetycznych o długości fali między 100000 i 90 mikromilimetrów, z których tylko część jest dla oka ludzkiego widzialna. Szczególne znaczenie mają promienie nadfiolkowe, których długość wynosi około 90 mikromilimetrów, a to ze względu na ich wielką chemiczną o biologiczną aktywność.
Ilościowy i jakościowy skład najrozmaitszych rodzajów światła zależy od źródła światła i sposobu jego powstawania. Światło słoneczne i światło lamp elektrycznych (lampy łukowe, żarówki) zawiera dużo promieni cieplnych światło powstające przez żarzenie się gazów, np. lampa kwarcowa, ma natomiast promieni cieplnych niewiele i dlatego wchodzi w grę w takich przypadkach, kiedy zależy nam na wpływie leczniczym przede wszystkim fal krótkich, działających chemicznie.
Zależnie od tego, czy światło ma działanie miejscówce, czy też działa na dużej przestrzeni, wyniki naświetlania będą różne. Miejscowe naświetlanie wywołuje zaczerwienienie skóry z następowym tworzeniem się barwnika oraz szereg zmian polegających na dużym uszkodzeniu komórek, które prowadzi do nagromadzenia ciałek ropnych, wzmożenia procesów fermentacyjnych wr skórze i przepojenia tkanek płynem surowiczym. Największe znaczenie ma jednak w tych przypadkach pobudzenie tkanek do tworzenia ziarniny, co wpływa korzystnie na proces gojenia się ran, zwłaszcza zakażonych.
Leave a reply