Porażenia i niedowłady spastyczne
Stwierdza się je u około 0,5-2% ludności. Ortopedzi zajmują się tymi chorymi, u których: 1) rozwój umysłowy rokuje współpracę z zespołem leczącym i usamodzielnienie się, 2) stan neurologiczny rokuje poprawę sprawności po odpowiednim leczeniu zachowawczym (leczenie usprawniające połączone z farmakologicznym) i w razie potrzeby połączonym z operacyjnym.
Niedowłady spastyczne zdarzają się w każdym wieku i można je podzielić na powstające w okresie 1) przedporodowym, 2) okołoporodowym, 3) dziecięcym, 4) u dorosłych.
W okresie płodowym porażenia mają związek z wadami wrodzonymi uwarunko-wanymi genetycznie, na tle chorób i zatrucia matki (grypa, różyczka, alkoholizm, zatrucia metaboliczne związkami chemicznymi, ekologicznymi i farmakologicznymi, konflikt serologiczny i in.), a więc odgrywają tu rolę czynniki uszkadzające zarodek i organogenezę, w tym i mózg.
W okresie okołoporodowym najczęstszą przyczyną niedowładów spastycznych jest mechaniczne uszkodzenie i niedotlenienie mózgowia w czasie porodu (kleszcze, zamartwica, wylewy krwi śródczaszlcowe).
W okresie dziecięcym do uszkodzenia mózgu najczęściej prowadzą zapalenia mózgu lub opon mózgowych na tle wirusowym (grypa, ospa, odra) i bakteryjnym (dwoinka zapalenia opon, błonica, gruźlica), rzadziej zmiany zwyrodnieniowe.
U dorosłych powody niedowładów spastycznych są różne: choroby zwyrodnieniowe i zapalne (zapalenie wirusowe, kleszczowe mózgu i rdzenia), uszkodzenia urazowe, ucisk przez krwiak, ropień, nowotwór tkanki okołokręgowej, wylew lub skrzep krwi na tle miażdżycy i nadciśnienia i inne.
Leave a reply