Stopień integracji uczuć z popędem seksualnym
Tendencje monogamiczne mogą wzrastać na sile również przy istnieniu innych niż miłość stanów uczuciowych. Tak więc na ogół wzrastają one wtedy, gdy w wyniku bezładnego życia seksualnego doszło do powstania urazów uczuciowych lub seksualnych. Człowiek odczuwa wtedy potrzebę posiadania jednej osoby, której mógłby wierzyć i zaufać. Podobnie wzrastają tendencje monogamiczne w stanach depresyjnych, powstałych wskutek doznania zawodu miłosnego lub utraty kogoś bliskiego.
Pewną rolę w zachowaniu wierności odgrywa stopień integracji uczuć z popędem seksualnym. Im większy stopień zespolenia, tym większy i bardziej trwały wpływ wywierają stany uczuciowe na przejawy popędu seksualnego. Zaangażowanie uczuciowe w miłości prowadzi wówczas do jednostronnego nastawienia się do życia seksualnego tylko z obiektem miłości, co automatycznie pociąga za sobą wierność seksualną. Pewną rolę odgrywają również predyspozycje do rozwoju miłości erotycznej, U osobników niezdolnych do przeżycia głębokiej miłości erotycznej, nawiązujących tylko powierzchowne kontakty uczuciowe, nie ma zwykle warunków do rozwoju tendencji monogamicznych, wynikających ze związków uczuciowych.
Leave a reply