Objawy promienicy części rodnych żeńskich są z początku niewyraźne, w dużej mierze zależne od jej umiejscowienia. W przypadkach, w których punktem wyjścia jest przewód pokarmowy (najczęściej wyrostek robaczkowy), stwierdza się czasami dolegliwości, które przypominają typowe zapalenie wyrostka. Po pewnym czasie wykazać można jednak zazwyczaj niebolesny guz umiejscowiony w okolicy jelita ślepego, ale zajmujący często również powłoki brzuszne. Dopiero z chwilą wytworzenia się ropni, połączeń między nimi i ewentualnych przetok chora doznaje bólów, podnosi się ciepłota ciała, występują poty i osłabienie.
Spośród części płciowych kobiety najrzadziej ulega zakażeniu promienicą srom. Częściej już opisywano promienicę jajników, jajowodów, macicy i tkanki przy macicznej. Jest rzeczą znamienną, że schorzenie to przenosi się na sąsiednie narządy, nie oszczędzając żadnej tkanki i nie wykazując w stosunku do żadnej wybiórczości.
W przymaciczu promienicą wytwarza twarde nacieki, pośród których znajdują się liczne ropnie. Jajniki dotknięte tym schorzeniem powiększają się tylko nieznacznie i tworzą albo szereg ropni, połączonych z sobą przewodami i otoczonych włóknistą tkanką łączną, albo też jeden duży ropień, mieszczący się w obrębie cienkiej torebki, która stanowi resztę utkania jajnikowego. Ropnie mogą przebijać na zew- wnątrz, do jelit, do pęcherza, gdyż proces chorobowy stopniowo zajmuje tkanki pozostające w bezpośredniej styczności z pierwotną siedzibą promienicy.
Ze względu na brak znamiennych objawów rozpoznanie promienicy kobiecych części płciowych jest trudne. Czasami rozpoznaje się mylnie gruźlicę narządów rodnych. Pewne podejrzenia może budzić stwierdzenie nacieku w powłokach brzusznych i skłonność do przebicia powłok przez ropnie, które zwyczajnie w innych postaciach ropienia rzadko zajmują tę okolicę.
Leave a reply