Jak wynika z powyższych informacji, tkanka jajnika zawiera wszystkie te enzymy, które zawarte są również w jednostce płodowo-lożysko- wej, ale rozdzielone między płód i łożysko. Drogę biosyntezy estrogenów przedstawiono na ryc. 25.
Bezpośrednim prekursorem androgenów jest pregnenolon – przekształcany w A4-androstendion. Odbywa się to w dwojaki sposób. Jedna droga prowadzi przez progesteron, druga przez dehydroepiandrosteron. Niezbędne są przy tym enzymy: 3f}-hydroksydehydrogenaza, A45-izomera- za, 17a-hydroksylaza i 17,20-desmolaza.
Z androstendionu przez redukcję przy C-17 powstaje testosteron, a przez aromatyzację wraz z utratą C-19 powstają estrogeny: 17{ł-estra- diol i estron. Testosteron również może być aromatyzowany do estradiolu, ale przekształcenie to w jajniku in vivo jest mało znaczące.
Przekształcenie estradiolu w estron jest odwracalne. Między tymi dwiema cząsteczkami istnieje stan równowagi. Estradiol w jajniku jest estrogenem dominującym i tak jest w całym cyklu.
Stężenie 17p-estradiolu w osoczu w przebiegu cyklu również się zmienia. Na początku fazy folikularnej wynosi 40-70 ng/ml i osiąga wartość maksymalną tuż przed wyrzutem lutropiny. W fazie lutealnej stabilizuje
Leave a reply