Wyprzenie (inteitiigo) zdarza się często u niemowląt i jest stanem, zapalnym powstającym w fałdach skóry z powodu tarcia dwóch powierzchni skóry o siebie. Do tego pierwotnego czynnika mechanicznego dołącza się zawsze działanie ciepła oraz drażniący wpływ rozkładającego się potu i łoju, a niekiedy również moczu i kału. Skóra jest zaczerwieniona i obrzękła, miejscami pozbawiona naskórka (nadżerki) i sącząca. Zmiany wyprzeniowe ulegają często wtórnemu zakażeniu bakteriami ropotwórczymi, a nawet grzybami chorobotwórczymi i mogą stanowić miejsce wyjścia uogólniających się zmian zapalnych skóry. Dlatego ważne jest zapobieganie powstawaniu wyprzenia przez przestrzeganie czystości ciała i bielizny niemowlęcia, stosowanie częstych kąpieli i pudrowania lub natłuszczania oliwą fałdów skóry.
Leczenie wyprzenia polega na częstym obmywaniu zmian chorobowych rozczynem kwasu borowego (2%) i posypywaniu pudrem (.Rp. Acid. tannic. -0,5, Zinci oxydât., Talci venet, aa ad 3-0,-0). Obok tego należy stosować codziennie kąpiele ogólne z dodatkiem nadmanganianu potasu bez użycia mydła. Po ustąpieniu objawów ostrego zapalenia stosuje się miejscowo kremy lub pasty z dodatkiem kwasu taninowego (1—2%), a następnie z dodatkiem tumenolu lub ichtiolu (1%), np. Rp. Tumenoli -0,3, Ol. Rapae 3,-0. Past. Zinci ad 3-0,-0.
Nadżerki, otarcia naskórka, przeczosy, plamy rumieniowe, wybroczyny i inne zmiany występujące w skórze pod wpływem drapania, tarcia, ucisku, ukłucia, zranienia, stłuczenia oraz innych urazów mechanicznych wymagają troskliwego zaopatrywania, gdyż mogą się stać wrotami dla rozmaitych zakażeń.
Leave a reply